Rólegheit

Jæja, kominn tími á að hefja aftur bloggfærslur eftir hlé síðastliðins mánaðar!

Ég hef áttað mig á því að það hefur tekið mig svona eins og eina meðgöngu að aðlagast USAísku samfélagi. Ég var algjörlega á útopnu hérna fyrstu mánuðina - fara allt sem ég hugsast gat, út að borða, drekka, djamma, djúsa - það var alltaf eitthvað í gangi! Ég held það hafi verið stórborgarlífið sem hafði þessi áhrif á mig, manni fannst allt svo brjálæðislega frábært :)
Og ég stimplaði mig heldur betur inn í hópinn hér á BMC - SíSí léttgeggjaða, alltaf að gera eitthvað kreisí! Held ég hafi nú samt toppað allt með spilavítisferðinni minni... það var nefnilega þannig að eitt fimmtudagskvöld í október vorum við að drekka bjór, nokkur í prógramminu og 4 seniorar höfðu ákveðið að fara í spilavíti í Connecticut (þau eru nefnilega bönnuð í Massachusetts) og ég ákvað að skella mér bara með! 2 tíma bíltúr fram og tilbaka, lagt af stað seint um kvöld og komið tilbaka um kl. 5. Og ég svo beint í vinnu kl. 7! Spilavítisferðin mín í New Orleans með Gísla Engilbert og Davíð Þór var mér vel minnistæð því þar tókst mér að vinna 100 USD en hér fór það akkúrat á öfugan veg :(
Aníhú - skemmti mér samt mjög vel!

En nú hef ég róast... í alvöru! Farin að njóta þess betur að vera í vinnunni, lesa læknisfræði og bara almennt að njóta lífsins án þess að vera á einhverju endalausu djammi. Og það er yndislegt! :)
Hef komist að því að prógrammið hér er stórkostlegt - er að vinna með afskaplega góðum hóp og allir forsvarsmenn alveg yndislegir. Og nú er vorið komið og ég farin að hlakka til ævintýra sumarsins :)
...og ætla reyndar út að djamma og djúsa í kvöld - ehhemm ;)